تبخند




این صندل رسوایی، نطقیست ته کفشم!



برای جیم و زخم روی پیشانی اش!

پنجشنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۵، ۱۲:۱۷ ق.ظ


گلدان ها موجوداتی بی ثبات با تغییرات آنی هستند. ممکن است برای مدتی وجودشان مایه زیبایی و نشاط محیط اطرافشان باشد اما ناگهان در یک لحظه تمام جنبه های کارکردی و زیبایی شناسانه خود را از دست می دهند و دیگر هیچ توجیهی برای ادامه حیاتشان وجود ندارد. مثل لحظه ای که ته پارکنیگ داشتی یواشکی سیگار می کشیدی که پدرت یکهو سر رسید.

  • ۹۵/۰۶/۱۱

نظرات  (۳)

سلام بیا تا حرف نو بشنوی و زیبایی رو حس کنی!
  • آرزوهای نجیب (:
  • اووووف چقدر خوب که دوباره می نویسید، زود به زود آپ کنید لطفا (:
    پاسخ:
    :)) بله بله سمعا و طاعتا
  • شِـــ‌یدا ..
  • یه شعر از احسان طبری گذاشته بودی با تارِ لطفی... هر وقت شعرشو میگوشم٬ تصویر تو( که ندیدمت تاحالا) با تصویر مرحوم لطفی میکس میشه و میاد تو ذهنم :دی
    حلالمون کن به هر حال :))
    پاسخ:
    تنها وجه اشتراک من و مرحوم لطفی در اینه که من هم مدتی، زیاد سیگار می کشیدم :))

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی