هرچی شما بگی اصلا

روز به آخر می رسه

غروب سردیشو به موزائیکای سکّو می زنه

تاریکی می شکفه

چراغا روشن می شه،

تو این رفت و آمدا

منم یه گوشه می شینم

یه چیزایی از خودم می پرسم

جور دیگه ش می شه؛

دست میندازم تو تاریکی

پیِ روز می گردم

که رفت!