حکمت های غمگین- این داستان: هستی و نیستیق قبل از خواب!
شنبه, ۷ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۰۲ ب.ظ
وقتی فکر می کنم من -و هر انسان و موجود دیگه ای- خیلی راحت می شد الان اینجا نبودیم و هیچ وقت هم وجود نداشته باشیم، به خودم نهیب می زنم که آیا آفرینش یک امر پست و حقیر نیست؟ و بعدش نتیجه می گیرم عدم هم به همین اندازه بی ارزشه. عین دو روی یک سکه. به اینجا که می رسم پرده از جلوی دیدگانم کنار می ره و تعادل شگرف میونِ این دو رو کشف می کنم. بعد از آشکار شدن این راز بزرگ هستی، با خیال آسوده سرم رو روی بالشت می ذارم و می خوابم!
+ در گوش دادن به موسیقی خیلی افراطی ام و این باعث عاصی شدن اطرافیانم می شه. چه کنم که از هدفون هم متنفرم!
این آلبومو گوش بدید قشنگه:
Ben Woods - An Attempt To Fly (2013)